Non nobis Domine, non nobis, sed nomini Tuo da gloriam!


Nie nam, Panie, nie nam, lecz Twemu imieniu daj chwałę!

Psalm 115,1



kontakt z autorem: templariusz1118@gmail.com


Zapraszam do współpracy i komentowania.

czwartek, 8 sierpnia 2013

Hugo de Payens - pierwszy Wielki Mistrz Zakonu



Hugo de Payens



Hugo de Payens, urodzony w 1080 roku w Troyes, zmarł 24 maja 1136 roku. Początkowo znany jako francuski krzyżowiec, który pełnił służbę w Ziemi Świętej. Między 1118 a 1136 roku pełnił zaszczytną funkcję Wielkiego Mistrza Zakonu Templariuszy.




       
     Hugo de Payens, Hugues de Payns, pochodził z Szampanii. Z miejscowości Payns  koło Troyes. Jego rodzina należała do wasali hrabiów Szampanii. Był właścicielem Montigny-Lassage i majątku ziemskiego w okolicach Tonnerre oraz ojcem Tybalda, który później również został zakonnikiem. Jego żona pochodziła z rodu de Montbard. Była krewną św. Bernarda oraz Andrzeja de Montbard. 


     Hugo de Payens brał udział w dwóch wyprawach krzyżowych – w 1104 i 1114 roku. Z drugiej nie powrócił pozostając na stałe w Palestynie. Przyjmuje się, że w 1118 roku wraz z pozostałymi ośmioma towarzyszami, za zgodną króla Jerozolimy – Baldwina II, powołuje do życia Zakon Ubogich Rycerzy Chrystusa i Świątyni Salomona w Jerozolimie, nazwany później Zakonem Templariuszy. Druga nazwa może pochodzić od łacińskiego templum co tłumaczymy jako świątynia. Ma to związek ze Świątynią Salomona w pobliżu której Templariusze otrzymali kwatery od Baldwina II, gdzie później znajdowała się kwatera główna Zakonu, skąd dowodzono oddziałami zakonnymi podczas działań w Palestynie. Od 1118 roku prowadzi również misje dyplomatyczne, by pozyskać dla Zakonu kontakty i koneksje na terenie całej ówczesnej Europy pozyskując sympatyków i nowych członków Zakonu.

Jakub de Molay
    
 
      Uczestniczył w synodzie w Troyes w 1128 roku, na którym przedstawił cele nowego zakonu, uzyskując akceptację duchowieństwa oraz przyznanie reguły i stroju zakonnego. Następnie odwiedził Normandię, Anglię, Andegawenię i Prowansję, zyskując poparcie królów i możnowładców dla zgromadzenia, zakładając prowincje zakonne i uzyskując liczne nadania i przywileje. Około 1130 roku powrócił do Ziemi Świętej, gdzie zmarł.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz